Naprawdę? Czy można poznać osobowość człowieka, oglądając jego podpis? Tak, ale trzeba mieć dużą wiedzę, i to nie magiczną, lecz z zakresu psychografologii. Poznaj jej tajniki i zabaw się z nami w badacza charakteru pisma.
Tym, co najbardziej charakteryzuje nasze pismo, jest podpis. Wielu grafologów uważa, że analiza tekstu bez podpisu nie daje szans na prawdziwie wiarygodną interpretację. Podpis jest jakby metaforą, skrótem, czyli podsumowaniem naszej osoby. Przede wszystkim w sytuacjach urzędowych, dlatego podpis wskazuje na istotne aspekty społecznego funkcjonowania konkretnej osoby, jej pozycji, utożsamiania się z rolą społeczną, wykonywanym zawodem itp. Podpis ujawnia naszą pewność siebie, a także problemy, jakie miewamy w przeróżnych sytuacjach społecznych. Najtrudniej go sfałszować, zawiera bowiem mnóstwo drobnych elementów, które składamy w całość automatycznie. Patrząc na zmiany czyjegoś podpisu na przestrzeni lat, możemy z dużą dozą prawdopodobieństwa prześledzić problemy i rozwój tego człowieka, jego mocne i słabe strony, a także przekonania, jakie żywi na temat samego siebie.
Zwierciadło emocji
Oto historia wzięta z życia. Matka, a potem nauczycielka są zaniepokojone nagłymi zmianami w charakterze pisma ucznia. Okrągłe, proste, wcześniej równe litery zrobiły się kanciaste, wąskie, a linijki tekstu i pionowe kreski biegną w różne strony. Okulista wykluczył wadę wzroku, przemęczenie i choroba też nie wchodziły w grę. Grafolog, do którego przyszła matka, obejrzał stary i nowy zeszyt, po czym stwierdził, że chłopiec ma za sobą jakieś ciężkie przejścia. Wkrótce okazało się, że przeżył w gronie szkolnych rówieśników traumatyczną sytuację, wielokrotnie był bity i zastraszany. Chłopczyk wynajdywał przeróżne wymówki, aby tylko nie iść do szkoły. Kiedy opiekunowie dotarli do źródła problemów i sytuacja wróciła do normy, dziecko niemal z dnia na dzień zaczęło znów pisać po staremu Pismo człowieka zmienia się z wiekiem, wskutek chorób, istotnych przeżyć, zmian osobowości. Przekonanie, że możemy wyrażać siebie, nasze wnętrze poprzez pismo i rysunek, leży właśnie u podstaw grafologii.
Wyprostuj pismo, polepszysz życie
Niektórzy psychografologowie twierdzą, że praca nad zmianą własnego pisma może zaowocować zmianą pewnych cech charakteru. Według tej teorii warto np. prostować pismo pochylone w lewo. Może to pomóc w wychodzeniu z różnego typu zahamowań, przełamaniu nieśmiałości i nadmiernego skupiania się na przeszłości zamiast na teraźniejszości. Osobom, które piszą wyjątkowo niechlujnie, do tego stopnia, że niekiedy same siebie nie mogą odczytać, zaleca się poprawianie czytelności kreślonych liter. Ma to wpłynąć na poprawę ich kontaktów z otoczeniem. Jeśli więc ktoś stale narzeka, że czuje się niezrozumiany przez innych lub jego intencje nie są właściwie odbierane, powinien przyjrzeć się, jak pisze. Redukowanie wpływu pewnych niepożądanych cech charakteru także można osiągnąć poprzez pracę nad pismem. Na przykład skłonność do agresji specjaliści łączą z przewagą ostrych kątów i zamaszystych, kanciastych znaków. Zatem praca nad zaokrągleniem charakteru pisma powinna przynieść obniżenie poziomu agresji.
Sztuka interpretacji
Psychografologia nigdy nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Popatrzmy na przykład na jedną cechę: pisanie wielkich liter w uproszczonej formie, tak jak pismo drukowane. W zależności od innych cech towarzyszących można taki element pisma interpretować bardzo różnie, np. jako wskaźnik wybitnego intelektu albo: wygodnictwa, odcinania się od własnej wyobraźni, pedanterii, trudności z wyrażaniem własnej indywidualności, wysokiego poziomu lęku czy też nastawienia na skuteczne efekty działania. Uczciwy grafolog powie raczej o spodziewanych dyspozycjach i prawdopodobieństwie, a nie zaszufladkuje ze stuprocentową pewnością. Pamiętajmy o tym, jeśli chcemy po amatorsku zabawiać się grafologią lub wydaje nam się, że jedna popularna książka nauczy nas wszystkiego, co ważne w tej dziedzinie.
