Według wierzeń narodu Lô Lô, żyjącego w północnych prowincjach Wietnamu, ludzie idą po śmierci do swoich przodków i zaczynają tam nowe życie. Ponieważ rodzice dali dzieciom życie i wychowali je, dlatego po ich śmierci dzieci mają obowiązek okazywać im należny szacunek. Zgodnie z tradycją, rytuały ku czci przodków są odprawiane w czasie nowego roku księżycowego, podczas święta Vu Lan oraz ważnych rodzinnych wydarzeń, jak budowa nowego domu albo wesele.
Przedstawiciele narodu Lô Lô składają hołd zmarłym przodkom z trzech najbliższych pokoleń. Kiedy w rodzinie pojawi się kolejne pokolenie, jej członkowie organizują obrzęd wyprowadzenia najstarszych duchów do lasu.W każdym domu znajduje się ołtarz przodków, jednak główny rytuał ku ich pamięci odprawia się w domu głowy rodu. Przygotowania do tego rytuału trwają prawie rok.
Według tradycji, w każdej rodzinie najstarszy syn odpowiada za ustawienie ołtarza, prowadzenie obrzędu przywoływania duchów przodków, a także za wykonanie w drewnie i umieszczenie na ołtarzu ich wizerunków.
Zwykle ołtarz przodków Lô Lô znajduje się w centralnej izbie naprzeciw głównego wejścia do domu. Figury wyrzeźbione z drewna albo narysowane węglem symbolizują duchy zmarłych. Inne grupy etniczne organizują modły ku czci swoich zmarłych krewnych podczas pełni księżyca każdego miesiąca. Natomiast naród Lô Lô odprawia takie modlitwy dopiero 24 albo 26 lipca według kalendarza księżycowego. Sami Lô Lô tłumaczą ten fakt następująco:
Kiedyś Lô Lô byli bardzo biedni. Kiedy inni mogli świętować każdą pełnię księżyca, oni musieli w tym czasie pracować na polach ryżowych. Dopiero po żniwach mogli odprawiać tradycyjny rytuał.
Kiedy zbliża się czas uroczystości ku czci przodków, wszystkie rodziny z wioski starają się zakończyć żniwa. Podczas trzydniowego święta obowiązuje bowiem zakaz wykonywania prac polowych a także organizowania imprez rozrywkowych.
Na liście rytualnych przedmiotów z okazji modłów znajdują się między innymi: świnia, dwa koguty, ryż kleisty, alkohol, rytualne pieniądze, lampa naftowa oraz dwa brązowe bębny. Przy czym świnie i koguty są wybrane spośród najpiękniejszych. Mieszkańcy wsi są przekonani, że dzięki temu ich przodkowie będą im błogosławić i darzyć dobrymi zbiorami.
Modlitwy prowadzi trzech szamanów. Na rozpoczęcie rytuału gospodarz domu umieszcza na ołtarzu dwa koguty, 42 garści ryżu i 12 kieliszków z alkoholem. Przy tym 40 małych garści zboża symbolizuje 40 rożnych gatunków roślin, z których składa się świat, a dwie duże – Niebo i Ziemię. Z kolei 12 kieliszków napełnionych alkoholem to symbole 12 miesięcy w roku.
W obecności krewnych i sąsiadów gospodarza szamani zapraszają przodków, aby wzięli udział w uroczystości i przyjęli ofiary. Modlitwy trwają ponad godzinę. Gospodarz zawiesza tym czasie przed wejściem do domu woreczek z ryżem dla błędnych duchów, aby najadły się i nie niepokoiły domowników. Na zakończenie obrzędu domownicy i sąsiedzi zbierają się razem, aby jeść i pić do woli – wszak następny dzień jest też wolny od pracy.
Kult przodków należy do ważnych rytuałów narodu Lô Lô. Przypomina o zmarłych członkach rodziny i tworzy bliską więź między żyjącymi.
