Ten kamień należący do grupy minerałów rzadkich znalazł w kopalni gipsu i po raz pierwszy w 1868 roku opisał kanadyjski mineralog, geolog i chemik Henry How (1828-1879). Określił nowy minerał jako „silico-boro-calcit”. Niedługo potem został on przez amerykańskiego mineraloga i geologa Jamesa Dwighta Dana nazwany na cześć odkrywcy „howlitem”.
Kamień może być łatwo pomylony z magnezytem. Dokładniejsze badania wykazują jednak wyraźnie, że chodzi o dwa całkiem różne materiały. Howlit występuje dosyć rzadko; znajdowany jest głównie w Kanadzie, USA (Kalifornia), Turcji, a także w Niemczech na południu Harzu. W krajach angielskojęzycznych naturalna forma howlitu bywa błędnie nazywana „białym turkusem” (white turquoise), „white buffalo turquoise" albo „white buffalo stone". W przypadku prawdziwego „white buffalo turquoise" chodzi o małowartościowy turkus z Tonopah w Newadzie.
Pod względem mineralogicznym howlit zalicza się do boranów. Minerał powstaje, kiedy dwutlenek krzemu i kwas borowy łączą się z wapniem w złożach gipsu. Uwodniony borokrzemian wapnia ma wzór chemiczny: (Ca2[SiB5O9(OH)5]) i jest miękki, lekki i bardzo porowaty. Występuje często z innymi boranami, jak kolemanit, boraks i gips.
Howlit krystalizuje w układzie krystalograficznym jednoskośnym i tworzy kryształy tabelaryczne. Agregaty howlitu są zwykle niewielkie, masywne lub sferoidalne, czasem wielkości dłoni i składają się z łuskowatych, jedwabistych kryształów. Połysk mają matowy do szklistego, przełom jest gładki.
W dziesięciostopniowej skali twardości Mohsa howlit wykazuje zwykle twardość 3,0 do 3,5. W Kanadzie w niektórych kopalniach znaleziono pojedyncze kryształy howlitu o twardości do 6,5. Gęstość minerału wynosi 2,45–2,58 g/cm³. Ze względu na niewielką twardość howlit nie spełnia kryterium kamienia szlachetnego (od 7 w skali Mohsa), ale z powodzeniem jest wykorzystywany jako kamień jubilerski.
Typowy, naturalny wygląd howlitu przypomina nieco porcelanę, marmur albo kość słoniową, ponieważ ma białą barwę i jest naznaczony ciemnymi żyłkami. Bywa też howlit całkiem jednolity, bez szarych lub brązowych żyłek. Obok występujących zwykle całkowicie nieprzezroczystych kamieni, zdarza się bardzo rzadko howlit transparentny. Przezroczyste kryształy są jednak niewielkie i dochodzą zaledwie do 1 cm, podczas gdy największe okazy howlitu ważą nawet kilkaset kilogramów.
Jako kamień jubilerski jest howlit bardzo miękki, a to oznacza, że musi być obrabiany z dużą uwagą. Poza tym wyroby z howlitu, które są używane na co dzień, są najczęściej powleczone warstwą ochronną. Zabezpiecza ona minerał przed zarysowaniami i innymi uszkodzeniami. Piękny, biały kamień stanowi efektowną ozdobę i jest przyjemny w dotyku.
Kryształy howlitu mają często szlif gładki (kaboszonowy). Brak jest ostrych krawędzi, a ścianki są zaokrąglone. Czasem stosuje się też szlif fasetkowy, który nadaje kamieniom płaskie powierzchnie o różnych zarysach.
Howlit jest miękki, a zarazem bardzo porowaty, z tego powodu daje się nie tylko łatwo obrabiać, ale też barwić na rozmaite kolory. Barwniki łatwo wnikają w strukturę minerału, tworząc imitacje turkusu, koralu albo lapis lazuli. Szczególnie często jest stosowany jako zamiennik turkusu, który jest znacznie droższy. W takim wypadku turkusowy howlit jest nazywany turkmenitem.
Ze względu na rzadkość występowania, howlit jest poszukiwanym kamieniem do wyrobu naszyjników, kolczyków, bransolet i pierścionków. Zarówno howlit naturalnego koloru jak i barwiony jest podatny na uszkodzenia i musi być powlekany ochronnym woskiem albo żywicą.
Do imitacji turkusu używany jest również magnezyt. Oba kamienie są porowate i bardzo dobrze przyjmują barwniki zielone, niebieskie albo turkusowe. Na pierwszy rzut oka trudno jest rozróżnić magnezyt od howlitu. Oba zabarwione kamienie przypominają też do złudzenia turkus. Pewność, o jaki minerał chodzi, może dać test z kwasem solnym. Podczas gdy howlit zamienia się w kwasie w żel, magnezyt pieni się na skutek wytwarzania gazu. Metoda jest skuteczna, aczkolwiek dla biżuterii nieco drastyczna i raczej mało praktyczna.
Howlit może być noszony bezpośrednio na skórze. Energia howlitu przenosi się wtedy na ciało i oddziałuje na duchową aurę człowieka. Doraźne zastosowanie na nudności albo bóle brzucha polega na podgrzaniu kamienia i położeniu go na kwadrans na brzuchu. W tym czasie można słuchać uspokajającej muzyki i pozwalać howlitowi na uwalnianie energetycznych sił. Leczniczy kamień działa łagodząco na organizm i uspokaja żołądek. W przeciwieństwie do wielu medykamentów, tutaj nie ma zagrożenia żadnymi negatywnymi działaniami ubocznymi.
Howlit przeciwdziała złości i agresji. Łagodzi wszystkie uczucia, które mogą negatywnie wpływać na żołądek. Jest szczególnie polecany dla osób, które swoją złość tłumią w sobie. Howlit może pomóc również na czysto fizyczne dolegliwości żołądka. Kamień otwiera wewnętrzne blokady i zapewnia odczuwalną poprawę samopoczucia. Może pomóc na inne bóle w okolicach brzucha. Działa pozytywnie na układ pokarmowy, poprawia trawienie i wzmacnia układ odpornościowy człowieka. Kto na co dzień odczuwa stres, wpływający negatywnie na żołądek, powinien zaopatrzyć się w howlit.
Pozytywny wpływ howlitu daje się zauważyć również w sferze duchowej człowieka. Kamień poprawia zdolność autorefleksji i wzmacnia intuicję. Biały minerał pomaga pewnie i ze spokojem podejmować właściwe decyzje. Także osoby zmuszone do ważnych strategicznych wyborów mogą z pomocą howlitu poprawić swoją osobistą intuicję. Trenerzy sportowi zaplanują lepsze strategie dla zespołów, jeśli skorzystają ze wsparcia białego kamienia.
W sferze zodiakalnej wyróżnia się cztery znaki zodiaku, dla których niezbędny jest howlit: Byk, Panna, Koziorożec i Skorpion. Już po kilku dniach odczują dobroczynne działanie kamienia. Minerał doda każdemu z tych znaków wytrwałości i pomoże w osiągnieciu celów. Howlit nie jest jednak odpowiedni dla wszystkich znaków zodiaku. Osoby urodzone pod znakiem Barana nie powinny nosić tego kamienia, podobnie jak Strzelec i Lew. Przedstawicielom żywiołu ognia howlit nie przyniesie pomyślności, ale raczej depresję. A pozostałe znaki zodiaku mogą bez obaw nosić biżuterię z howlitem – ten pokojowy minerał nie przyniesie im szkody.
W naturze ten kamień nie jest zbyt często spotykany, ponieważ do powstania potrzebował szczególnych warunków. Są to przede wszystkim nasycone roztwory soli bogate w wapń i bor. Największe złoża howlitu znajdują się w Kalifornii i w Kanadzie. Największa bryła howlitu wykopana w Kalifornii ważyła 500 kg.
© Piekielko.com
Korzystając z tej witryny, wyrażasz zgodę na używanie plików cookie zgodnie z naszą polityką prywatności.