Trochę o biżuterii
Czy zastanawialiście się kiedyś skąd pochodzi biżuteria, którą tak wiele razy widzieliście w kostiumach członkiń FatChanceBellyDance®, Rachel Brice, Zoe Jakes, Kami Liddle i u innych gwiazd Tribal Belly Dance światowego formatu?
Trudno powiedzieć kto zapoczątkował modę na ozdabianie strojów biżuterią etniczną. Prawdopodobnie praktyka ta zakorzeniła się w sposób naturalny kiedy to Jamila Salimpour zaczęła definiować taniec brzucha czerpiący inspiracje z elementów kultury i tańca folkowego ludności bliskiego wschodu, Afryki Północnej, Hiszpanii i Indii. W tej eklektycznej formie znalazło się też miejsce dla spuścizny nomadyjskiego plemienia Kuchi wyrabiającego wspaniałą, bogatą, ręcznie robioną biżuterię. Chociaż samo plemię nie ma nic wspólnego z tańcem brzucha bogactwo ich strojów oraz niewyobrażalna ilość biżuterii jaką tradycyjnie noszą na sobie nomadyjskie kobiety bardzo pasowała do koncepcji etnicznej stylizacji tańca rozwijającego się w Stanach Zjednoczonych od lat 70-tych jako Tribal Style Belly Dance.
Aby to wspaniałe rękodzieło mogło zagościć w strojach tancerek musi przebyć setki kilometrów z terenów Afganistanu gdzie jest wyrabiane przez nomadyjską ludność Kuchi. Nazwa plemienia wzięła swoje pochodzenie od perskiego słowa koch oznaczającego przemieszczanie się, co doskonale odzwierciedla styl życia tej ludności. Około 60% tej ludności prowadzi wciąż całkowicie koczowniczy tryb życia zajmując się wypasem owiec i kóz. Charakterystyczny bogaty ubiór kobiet z plemion nomadyjskich związany jest całkowicie z trybem życia jaki prowadzą. Poza oczywistą funkcją biżuterii jako elementu zdobiącego, jej ilość ma również dodatkowe znaczenie w postaci wyznacznika statusu materialnego, osoby która ją nosi. Jako, że plemiona koczownicze przez większość czasu pozostają w ruchu naturalną sprawą jest noszenie całego swojego cennego dobytku na sobie.
Ręczny wyrób biżuterii Kuchi sprawia, że każdy wisior, każdy naszyjnik czy bransoleta zyskują niepowtarzalną urodę odzwierciedlającą kunszt i doświadczenie rzemieślnika. Biżuteria ta wykonana jest najczęściej z metali nieszlachetnych lub półszlachetnych, często jako surowiec wykorzystywane są do tego celu monety, drobne dzwoneczki, łańcuszki, koraliki, muszelki porcelanki, kolorowe szkiełka, ale też koral i kamienie takie jak lapis lazuri, turkus i karneol. Wyroby te posiadają własną duszę i historię, brak w nich przesadnej symetrii w przeciwieństwie do wyrobów maszynowych. Często zdarza się również, że brak w nich jakiegoś elementu lub posiadają jakąś rysę. Jest to wynikiem tego, że duża część z tej biżuterii zanim trafiła do naszego sklepu przemierzała wiele kilometrów od wioski do wioski, przekazywana była z pokolenia na pokolenie. Niedoskonałości tych ozdób wynikają z ich bogatej historii i stanowią o jej pięknie. Duża część naszych ozdób pokryta jest naturalną patyną, która dodatkowo nadaje im uroku i świadczy o jej wieku i spuściźnie.
