Naszywki na ciuchach dawniej kojarzone były z biednymi ludźmi. W trzecim wieku przed naszą erą Katon Młodszy, znany polityk rzymski zalecił, aby rolnicy i niewolnicy spędzali bardziej deszczowe dni, szyjąc łaty na ubraniach. Właśnie od tamtej pory jakiekolwiek naszywki łączono wyłącznie z ludźmi ubogimi. Dopiero później, przechodząc dość burzliwą historię, naszywki stały się jednym z największych hitów współczesnej mody.
Naszywki na ubrania jako sposób na przedłużenie ich życia
Etniczne naszywki na ubrania były swego rodzajem synonimem upokorzenia. Za czasów panowania dynastii królewskiej Tudorów w Anglii, „łata” była także synonimiczną nazwą biedaka, który nosił najbrudniejsze ubrania. Łaty i naszywki kojarzyły się więc z uosobieniem rozpaczy i beznadziejności, co zauważyć można chociażby w powieściach Dickensa.
Naszywki pojawiły się również w „Pożegnaniu z bronią” Hemingwaya. W powieści ubrania są symbolicznie rozdzierane i naszywane, jak to miało miejsce z ówczesną Europą. W całej historii, łaty na ciuchach były sprytnym sposobem na przywrócenie życia starym ciuchom. Zaradne gospodynie domowe, dzięki kolorowym naszywkom nadawały leciwym ciuchom jeszcze kilku lat użyteczności. Proces tego typu renowacji ubrań trwał przynajmniej do lat sześćdziesiątych.
Przejęcie naszywek przez subkultury
Pierwszą subkulturą, która przejęła naszywki oraz ich symbolikę, byli hipisi (lata 60-te XX wieku). Ich patchworkowe ubrania były pełne odniesień do stylów etnicznych, z tego też względu naszywali na nie orientalne naszywki właśnie. Później łatki przejęła subkultura punków, tworząc również własne naszywki. Pisarz Andrew Gallix ujął przejęcie łatek przez punków w następujący sposób „Ewolucja mody punkowej była skazana na porażkę swoją próbą autentyczności.” Mowa oczywiście o dość odważnej estetyce DYI i odejściu punkowców od wszystkiego, co konwencjonalne.
Subkultura punków dość mocno zapisała się w historii mody. Członkowie subkultury nosili m.in. worki na śmieci zupełnie tak, jak tuniki. Poza tym, malowali swoje koszulki farbą, szarpali dżinsy, przebijali rękawy agrafkami i doszywali na ciuchy duże naszywki, często z głośnymi hasłami. Każda naszywka miała symboliczne znaczenie i dobitnie deklarowała przynależność do subkultury punkowej. To właśnie z subkulturą punkową naszywki są kojarzonej najmocniej, aż po dzień dzisiejszy.
Naszywki jako element świata mody
Punkowy etos przywołano do życia w świecie mody, dokładnie w latach 90-tych. Wówczas etniczne naszywki oraz innego rodzaju łaty pojawiły się m.in. w kolekcjach awangardowych projektantów takich, jak Martin Margiela, Ann Demeulmeester, Helmut Lang, Rei Kawakubo i Raf Simons. U Rafa Simonsa naszywki po raz pierwszy pojawiły się w kolekcji A/W01, by później powracać na wybieg przez kolejne lata. W pracy Simonsa naszywki na ubrania stały się symbolem buntu, niezależności i młodości.
Naszywki na współczesnych wybiegach mody
Marginalne korzenie naszywek oraz ich punkowa historia wpływają na obecną pozycję łatek w świecie mody. Zbuntowany look na wybiegu, np. katany czy kurtki z orientalnymi naszywkami, zawsze dają „pazura” całej kolekcji. Naszywki coraz chętniej noszą nie tylko młodzi, ale też dorośli. Poprzez naszywki na ciuchy, odzieży można dziś nie tylko być modnym, ale też… wyrazić samego siebie.
