Miłośnicy bollywoodzkiego kina dobrze wiedzą o tym, że tradycyjny strój hinduskiej kobiety to nie tylko niezwykle barwne szaty, ale i biżuteria zdobiąca niemal każdą część ciała. Wszędzie na świecie w dniu ślubu panna młoda wyglądać ma najpiękniej pod słońcem. Nic dziwnego zatem, że Hinduski wówczas właśnie zakładają na siebie jeszcze więcej świecidełek niż zazwyczaj. Jak często w takich sytuacjach bywa i tu ślubna biżuteria ma pełnić nie tylko ozdobną funkcję. Słusznie przypuszczać można zatem, że za poszczególnymi kosztownościami kryje się intrygujący gąszcz znaczeń.
Kolczyki indyjskie
Kolczyki jako element ślubnej biżuterii nie są specjalnym zaskoczeniem. W końcu również u nas zdobią one uszy prawie każdej panny młodej. Te zakładane przez Hinduski na wesela nie tylko mają jednak uzupełniać strój, błyszczeć i uwodzić. W mocy ich leży również ochrona przed złymi duchami, które poprzez otwory w ciele dostać mogą się do wnętrza człowieka.
Nath
Jedną z ozdób najbardziej kojarzonych z indyjską kulturą jest nath – kolczyk, który najczęściej przymocowywany jest do lewego skrzydełka nosa. Ten niezwykle zmysłowy element kobiecej biżuterii, przybierać może rozmaite kształty, rozmiary i formy. Wersja ślubna musi wiązać się oczywiście z odrobiną przepychu. Tego dnia kobiety w dziurkę w nosie wpinają pokaźne kółko. Na nim, w okolicach warg, zawieszane są barwne koraliki. Od kółka aż do lewego ucha, po policzku ciągnie się też ozdobiony błyskotkami łańcuszek.
Niegdyś nath był oznaką kobiety zamężnej. Małe dziewczynki, panny i wdowy nie przyodziewały tego typu przybrania. Dziś na festiwale, święta i rodzinne uroczystości ozdobę tę zakładają niemal wszystkie niewiasty, choć nie jest ona oczywiście tak strojna, jak u panny młodej.
Podczas ceremonii ślubnej nath jest symbolem dziewictwa panny młodej. W czasie nocy poślubnej nowo upieczony małżonek osobiście odpina więc kolczyk swej żonie. Dawniej kobieta mogła otrzymać nath tylko od rodziców bądź męża. Przyjęcie go z rąk innej osoby było wyraźnym aktem nieposłuszeństwa, zgubienie zaś nieszczęśliwą wróżbą.
Maang Tikka
Maang Tikka to ozdoba składająca się z łańcuszka oplatającego głowę i wisiorka umieszczanego pomiędzy brwiami, na czole – w miejscu, w którym w myśl hinduskiej tradycji znajduje się czakra trzeciego oka. Lokalizacja tego ozdobnego klejnotu oczywiście nie jest przypadkowa. Z jednej strony symbolizować ma więc on moc koncentracji i zdolność panowania nad emocjami. Z drugiej zjednoczenie mężczyzny i kobiety na poziomie fizycznym, emocjonalnym i duchowym. Czakra trzeciego oka nieraz wizualizowana jest jako całość złożona z dwóch płatków. Odpowiadającym jej bóstwem jest natomiast Ardhanari – pół mężczyzna, pół kobieta, połączenie Śiwy i jego małżonki Parwati.
Anklet
Anklet, określana też mianem payal, to bransoletka noszona na nodze, w okolicy kostki. W zasadzie w całości zbudowana jest ona z licznych, niewielkich dzwoneczków. Delikatnym pobrzękiwaniem zwiastować mają one pojawienie się panny młodej w domu przyszłego męża.
Bichiya
Dla hinduskiej kobiety, zwłaszcza tej pochodzącej z południowej części kraju, symbolem małżeństwa jest pierścionek noszony na stopie. Ściślej rzecz ujmując, mowa jest tu o dwóch obrączkach, które jednocześnie zdobią drugie palce obu nóg kobiety. Bichiya, w przeciwieństwie do wielu innych ozdób, wykonana jest ze srebra, nie zaś ze złota. Złoto w Indiach cieszy się szczególnym poważaniem. Swobodnie nosić można je zatem na górnych partiach ciała. Z pewnością nie przystoi jednak, by pojawiało się ono poniżej pasa.
Ślubne ozdoby a zdrowie kobiety
Hinduska biżuteria przyozdabia pannę młodą w dniu ślubu, wyraźnie podkreśla też zmianę jej społecznego statusu, jednak i na tym zadanie jej jeszcze się nie kończy. Sposoby zdobienia ciała w ścisłym związku pozostają tu z naukami płynącymi z ajurwedy – rozwiniętego już w starożytności kompleksowego systemu medycyny indyjskiej. W przypadku tym w grę wchodzi przede wszystkim akupresura, czyli uciskanie określonych punktów na ciele. Tak też np. pierścionek noszony na stopie usprawniać ma funkcjonowanie macicy. W drugim palcu u nogi zlokalizowany jest bowiem nerw, który biegnie wprost do tego narządu, z niego zaś do serca. Masaż, jaki pierścionki zapewniają obu palcom, regulować ma cykl i zwiększać szanse poczęcia. Nath z kolei na podobnej zasadzie korzystnie wpływać ma na menstruacje oraz łagodzić ból podczas porodu. Tym podobne korzyści hinduskim kobietom przynosić mają też i inne zakładane przez nie ozdoby.
