Piekielko

Pakistan to kraj, gdzie nadal bardzo silna jest tradycja i dawne obyczaje. A kiedy sprawy zmierzają w kierunku małżeństwa… Wyprawić wesele w Pakistanie nie jest łatwo. Jednym z najbardziej interesujących aspektów małżeństwa w Pakistanie jest wykup. Tyle tylko, że ten wykup wypłaca strona narzeczonej. Może być w formie ziemi, domu, pieniędzy. Na przykład ojciec, którego córka wychodzi za mąż za lekarza, otwiera dla niego gabinet lekarski. Jednym słowem, to, czego potrzebuje narzeczony, może wystąpić w roli wykupu.

Obok słynnych dywanów i wyrafinowanej srebrnej biżuterii tradycyjne stroje są wspaniałym wyrazem sztuki i rzemiosła Turkmenistanu. Piękne elementy odzieży powstawały z ręcznie wykonanych tkanin ze skomplikowanym jedwabnym haftem. Przez długie wieki były dostosowywane do klimatu, terenu i stylu życia Turkmenów. Tradycyjne stroje tworzą wyraźną harmonię między ludźmi i otaczającą przyrodą.

Wesele to najważniejsze i długo wyczekiwane święto w każdej turkmeńskiej rodzinie. W dzisiejszych czasach tradycyjne obrzędy weselne w miastach uległy przekształceniu, z kultowych rytuałów stały się bardziej ukłonem w stronę tradycji, ściśle przestrzegane niegdyś zasady są często tylko schematycznie zaznaczone w ślubnej ceremonii. Najbardziej żywy rytuał weselny pozostał jeszcze na wsi, chociaż i tam nawet najstarsi aksakałowie już nie pamiętają wszystkich szczegółów dawnych uroczystości. Nawiasem mówiąc, „aksakał” to używane przez Turkmenów i inne narody Kaukazu i Azji Środkowej określenie starszego, czcigodnego człowieka – od słów „ak” = biały i „sakal” = broda.

Od zachodu, wschodu i południa Nepal jest otoczony przez Indie, a na północy graniczy z należącym do Chin Tybetańskim Regionem Autonomicznym. Federalną Demokratyczną Republikę Nepalu ze stolicą w Katmandu z pewnością można nazwać krajem wysokogórskim – leży u podnóża Himalajów, a ponad 80% powierzchni zajmują góry o średniej wysokości 6000 m n.p.m. Kilka szczytów górskich liczy ponad 8000 m, a główny z nich Czomolungma (8848 m n.p.m.), znany bardziej jako Mount Everest, jest najwyższą górą świata.

Według starej legendy przodkowie dzisiejszych Miao przybyli z „lodowej krainy z surowymi zimami i długimi nocami” – prawdopodobnie z wyżynnych stepów Tybetu, Syberii i Mongolii. W chińskich kronikach istnieją o tym narodzie wzmianki pochodzące sprzed prawie 5000 lat. Z tych pism wynika, że Miao przeciwstawiali się cesarstwu chińskiemu, a ich bunt doprowadził do nasilenia się ucisku ze strony Chińczyków.

Jednym z najmniej znanych, a zarazem najbardziej niezwykłych zabytków Wietnamu jest dawne królestwo Champa (wietnamskie Chăm Pa wymawia się miękko: „ciam-pa”, a nie z angielskiego „czampa). Wietnam rzadko albo nawet wcale nie kojarzy się z hinduizmem, a tymczasem było to najbardziej odległe miejsce hinduskiej cywilizacji w Azji Południowo-Wschodniej od II do XVI wieku.

Górska prowincja Lao Cai północnego Wietnamu jest oddalona o 300 km od stolicy kraju Hanoi. Leży po obu stronach doliny, którą płynie Rzeka Czerwona, na północy graniczy z Chinami. Przez prowincję przepływa ponad sto rzek i strumieni o długości ponad 10 km. Klimat Lao Cai jest zróżnicowany, w dolinach panuje klimat tropikalny z przeciętną temperaturą 22-24°C. W wyższych regionach klimat jest półtropikalny i łagodny. Stolicą prowincji jest stutysięczne miasto o tej samej nazwie, jednak to nie miasto stanowi o atrakcyjności Lao Cai.

Leżąca w południowo-zachodnich Chinach prowincja Guizhou ma kolor zieleni i turkusu. Na jej niezwykły charakter składa się woda rzek i wodospadów, niezliczona liczba wzgórz w krasowym krajobrazie, mnóstwo zieleni lasów i bambusowych zarośli oraz bogactwo kulturowe rozmaitych mniejszości etnicznych. Prowincja Guizhou (po polsku nazywana też Kuejczou) graniczy z Syczuanem, Chongqing, Yunnanem, Guangxi i Hunanem. Stolicą prowincji jest prawie pięciomilionowe miasto Guiyang.